Rondeel-oplevering MIMIK: van puzzelwerk tot moordplek

Aan het enthousiasme van de vrijwilligers en directeur Rob van den Hove van MIMIK zal het niet liggen. De ontstaansgeschiedenis van het filmhuis annex theater aan de IJssel  was een flinke worsteling met een foutenfestival, negatieve pers, gemopper onder de bevolking en een reusachtige overschrijding van de begroting, maar volgens Van den Hove keert het sentiment in de stad, en zijn de vrijwilligers en medewerkers van MIMIK inmiddels verliefd op het gebouw. 

En dat lieten ze weten ook, tijdens de eerste Rondeel-opleveringsexcursie van 2022 op zaterdag 29 januari 2022. Rondeel-organisator Adri van den Dries mocht, luttele dagen na afloop van een corona-lockdown, ruim vijftig deelnemers ontvangen, die door vijf vrijwilligers van MIMIK in groepjes door het gebouw werden geleid. In een toelichting keek MIMIK-directeur Van den Hove (sinds september 2021 ook directeur van de Deventer Schouwburg) kort terug op de bouw van MIMIK, die door meningsverschillen, politiek spel en een bodem vol belangrijke archeologie vol tegenvallers zat. 

Archeologische schat

Zo bleek een speciale fundering noodzakelijk, nadat die van de voormalige gymzaal op die plek (gesloopt voor de bouw van MIMIK) onvoldoende bleek en archeologische resten in de bodem forse beperkingen opleverden. Een archeologische schat die zich na oplevering laat voelen in de lift van het filmhuis/theater, die om trillingen te voorkomen niet van een zware motor mocht worden voorzien en tergend langzaam zijn weg door het gebouw aflegt. 

Architectuur Bjarne Mastenbroek – SeARCH

Ook de keuze om architect Bjarne Mastenbroek van SeARCH de ruwbouw te laten ontwerpen en de bouwer (Hegeman) de afwerking en inrichting, leverde tal van afstemmingsproblemen op, die telkens om aanpassingen vroegen en vertragingen opleverden. Ten Hove had Mastenbroek vergeefs uitgenodigd voor de Rondeel-excursie: “Het zijn tegenwoordig net rocksterren. Die komen niet voor een architectuur-excursie naar Deventer gereden. Er is veel ruzie geweest, maar als gebruiker zijn we ongelooflijk blij met het gebouw. Bovendien, als je als architect de hele tijd concessies doet, wordt het net niets, of net wel. Dit is het helemaal.”

Volgens Van den Hove is het sentiment in de stad aan het kantelen. “We zitten nu in de fase dat mensen bij ons willen horen. Bedrijven vragen of we ook een sponsorprogramma hebben. Dat is heel gaaf. In de discussie over het gebouw is dat een beetje ondergesneeuwd: waarom MIMIK belangrijk is voor de stad. Nederland is aan het verschuiven. Mensen uit de Randstad verhuizen naar hier. Eerst naar Amersfoort, maar we concurreren nu met Zwolle en Arnhem. Dan heb je een voorziening als MIMIK nodig. Het zijn dure vierkante meters, maar dan heb je ook wat.”

Nieuwe visuele verbinding tussen middeleeuwse stad en IJssel

Van den Hove prijst het puzzelwerk van Mastenbroek, die vier filmzalen, een multifunctionele theaterzaal, drie horecaplekken en technische voorzieningen op een kleine kavel heeft weten onder te brengen. Bovendien laat hij met een langgerekte foyer een van de aloude steegjes tussen de IJssel en de Noordenbergstraat herleven, waarmee een nieuwe visuele verbinding tussen middeleeuwse stad en waterfront ontstaat, met een tweede cafégedeelte aan het IJsselfront als favoriete plek voor de meeste medewerkers en vrijwilligers van MIMIK.

In een video voor de deelnemers van de excursie noemde Mastenbroek de locatie voor MIMIK een moordplek. De kleur van de witte baksteen van het gebouw had hij ontleend aan andere gebouwen langs de IJssel. “Anders dan in de rest van Nederland zie je daar veel witte gevels. Een witte gevel maakt het interessant.”

Verslag door: Bert Felix

Foto’s: Dick Bouwmeester en Ulrike Weis ten Elsen